Inżynier. W getcie kierował szopem drzewnym, jednym z przedsiębiorstw pracy przymusowej, działającym na rzecz armii niemieckiej. Wspierał grupę Oneg Szabat i Żydowską Samopomoc Społeczną. Podczas wielkiej deportacji do Treblinki chronił w swojej fabryce intelektualistów. Podczas próby ucieczki z Polski padł ofiarą spisku Gestapo.
Artykuły
1 września 1939 roku zaczęła się agresja Niemiec na Polskę. Przedstawiamy zachowane w Archiwum Ringelbluma fragmenty relacji żydowskich żołnierzy Wojska Polskiego z pierwszych dni wojny obronnej.
18 sierpnia 1942 roku do Treblinki wywieziono Szymona Huberbanda – rabina, który według Emanuela Ringelbluma był jednym z najważniejszych współpracowników grupy Oneg Szabat. Przedstawiamy fragment spisanych przez niego relacji o ratowaniu Tory przed zniszczeniem przez Niemców.
15 sierpnia 1942 r. mijał 25. dzień wielkiej deportacji z getta warszawskiego. Eliasz Gutkowski, drugi sekretarz grupy Oneg Szabat, postanowił ukryć swojego synka w gospodarstwie na Czerniakowie. Dla Żydów z getta warszawskiego było to wyjątkowo przyjazne miejsce. Wspomina Icchak Cukierman.
29 lipca 1942 roku. Mija tydzień od rozpoczęcia wielkiej deportacji w getcie warszawskim. Codziennie od 5 do 10 tysięcy Żydów zostaje wywiezionych z Umschlagplatz do komór gazowych w Treblince. Z powstaniem Żydowskiej Organizacji Bojowej powoli rozpoczyna się zbrojny ruch oporu
Dziennikarka i działaczka społeczna. To między innymi jej starania podejmowane w trudnym czasie powojennej odbudowy, kiedy nie znano jeszcze wagi ukrytej dokumentacji, umożliwiły odnalezienie Archiwum pod ruinami getta.
Nauczyciel, działacz społeczny i polityczny, drugi sekretarz Archiwum Ringelbluma, członek kierownictwa grupy Oneg Szabat. W getcie pomagał innym Żydom, chociaż sam z trudem utrzymywał żonę i syna. Pomógł przygotować relacje uciekinierów z obozów zagłady w Chełmnie nad Nerem i Sobiborze
Jeden z najbliższych współpracowników Emanuela Ringelbluma. Jego zdolności organizacyjne były bezcenne dla powodzenia projektu „Dwa i pół roku wojny”, wielkiego zapisu życia polskich Żydów pod niemiecką okupacją
Żydowski pisarz i publicysta, a także wybitny fotograf, twórca setek zdjęć dokumentujących życie społeczności żydowskiej w międzywojennej Polsce. Jego literackim mentorem był I. L. Perec. Został zamordowany 7 lipca 1941 r. podczas pogromu w Tarnopolu. Emanuel Ringelblum poświęcił mu jedną z notatek pisanych w bunkrze.
Szmuel Szajnkinder był piłkarzem i dziennikarzem sportowym. We wrześniu 1939 r. wziął udział w obronie Warszawy, następnie pracował w Centrali Kuchen Ludowych Żydowskiej Samopomocy Społecznej, gdzie poznał Emanuela Ringelbluma